Het was wel even geleden dat Chris van Leeuwen (82) en zijn zoon Peter van Leeuwen (52) droogbloemen kweekten. Nu ze zijn weer helemaal hip zijn, laten ze speciaal voor Greenflor de populaire Helipterum groeien. Inkoper Peter Freke neemt een kijkje in de kas.

Een heerlijke geur komt me tegemoet als ik de wit-roze bloemenzee nader. De kas van kwekerij Peter van Leeuwen in Noordwijkerhout is helemaal gevuld met de Acroclinium, ook wel de Helipterum genoemd. Je kent ze wel: witte en roze margrietachtige bloemetjes met een geel hart en sierlijke blaadjes die als papier voelen. Een soort dat het ontzettend goed doet als droogbloem en dat Peter speciaal voor Greenflor is gaan kweken.

Goed
uitzoeken

“Het is lang geleden dat deze bloemen bij ons in de kas stonden”, geeft Peter lachend toe als ik hem complimenteer met zijn prachtige bloemenveld. Toen ik drie jaar geleden met hem in contact kwam over de Cortederia, was ik direct onder de indruk van zijn expertise en vakmanschap. “Droogbloemen waren lange tijd uit de mode, maar nu zijn ze weer helemaal terug van weggeweest. Als kind heb ik ermee gewerkt in de kwekerij van mijn vader, maar ik was vergeten hoe het werkte. Er was niet veel informatie over het telen van deze soort, dus heb ik het even goed moeten uitzoeken. Natuurlijk is het gelukt!”

Generatie
op generatie

De vader van Peter en tevens oprichter van de kwekerij, Chris van Leeuwen (82), houdt nauwlettend een oogje in het zeil, terwijl de eerste bossen worden geoogst. Chris: “Ik begon 62 jaar geleden met het kweken van groenten. Mijn zoon Peter was een jaar of vijftien toen hij me kwam helpen. Hij wilde er toen geen geld voor, want hij vond het gewoon leuk. Inmiddels heeft hij de kwekerij overgenomen. We hebben samen heel wat verschillende soorten gekweekt: van Ridderspoor, Mona’s, Rodanthe tot zonnebloemen.”

Rollende kas

Van oudsher worden de witte en roze droogbloemen die nu de kassen van Van Leeuwen vullen, buiten de kas gekweekt. Peter: “Vandaar dat we de bloemen aan het begin van het voorjaar in de openlucht hebben gezaaid. Doordat ze eerst buiten zijn opgegroeid en zijn blootgesteld aan de wind, zijn de bloemen heel stevig geworden. Zo hoeven we geen gaas te gebruiken om de bloemen rechtop te laten groeien. Pas later hebben we de kas eroverheen gerold.”

De oogst

Nu pas vallen de wieltjes onder de kas me op. Peter gaat verder: “Met mooi weer rollen we de kas eraf, maar gaat het hard stormen, dan vormt de kas weer een bescherming. We moeten heel voorzichtig te werk gaan met bemesten, want de bloemen kunnen niet te veel hebben. Het allerbelangrijkste is dat we het veld goed schoonhouden, zodat onkruid geen kans krijgt. Zo wordt het oogsten ook een stuk makkelijker.”

Met de hand

Peter gaat op z’n knieën zitten en pakt een sikkel. Met zijn linkerhand pakt hij een grote bos bloemen vast, terwijl hij die met de sikkel in zijn rechterhand laag bij de grond afsnijdt. “We controleren altijd of er genoeg bloemetjes op de bos zitten, voordat we deze doorgeven aan degene achter ons, die er een elastiekje omheen doet. Alles gaat hier met de hand, want alleen zo krijgen we het allerbeste resultaat. Hang je deze droogbloemen op een niet al te felle plek, dan kun je tot wel twintig jaar genieten van de mooie kleuren!”

Tevreden loop ik die middag de kas weer uit. Wat ben ik dankbaar voor mijn werk en voor partners als Peter. Dankzij zijn expertise kunnen wij weer heel veel klanten blij maken.